Θα τα βγάλει πέρα η Φύση με μας που έμπλεξε;
Ευτυχείτε. Σιγά μη μας έχει ανάγκη!

Γιατί το ερώτημα είναι πολύ απλό αν το δούμε όπως είναι. Απλά, φύσει εγωιστές, είμαστε συνηθισμένοι να τα βλέπουμε όλα εγωκεντρικά. Προβλήματα είναι αυτά που αφορούν εμένα. Ανοίγοντας ο κύκλος, θα συμπεριλάβει και τους συγγενείς μου, τους φίλους μου, τους συμπατριώτες μου, τον πλανήτη μου. Το άτομό μου όχι μόνο είναι αδύνατο να μην περιλαμβάνεται, αλλά είναι και το κέντρο κάθε κύκλου.

Έτσι και στο ερώτημα, άν θελήσουμε να απαντήσουμε εγωκεντρικά (ανθρωποκεντρικά), η απάντηση θα είναι μάλλον απογοητευτική, αφού άν ο άνθρωπος δεν αλλάξει μυαλά, άν δεν εξελιχθεί ουσιαστικά, δεν πρόκειται να επιβιώσει. Θα οδηγηθεί στην εξαφάνιση, συμπαρασύροντας και άφθονα ακόμη είδη αυτού του πλανήτη που είχαν την ατυχία να εξελίσσονται την ίδια χρονική περίοδο.

Η Φύση όμως, όχι μόνο δεν έχει πρόβλημα, αλλά αυτή είναι η δουλειά της και το μεγαλείο της. Κατασκευάζει κάτι (για την ακρίβεια το αφήνει να δημιουργηθεί) και το αφήνει να δοκιμαστεί στην πράξη. Άν επιβιώσει είναι καλό. Άν επιβιώσει περισσότερο είναι καλύτερο.Για πόσο θα επιβιώσει όμως κάθε είδος μόνο ο χρόνος το δείχνει.

Ο χρόνος ύπαρξης του ανθρώπου πάνω στη γή είναι πολύ μικρός. Πολύ μικρότερος απο το χρόνο που υπήρχαν και κυριαρχούσαν οι δεινόσαυροι. Οι δεινόσαυροι εξαφανίστηκαν και μαζί τους και πολλά άλλα είδη, αλλά η φύση συνέχισε το έργο της. Γιατί νομίζετε ότι θα γίνει κάτι διαφορετικό άν ή όταν οδηγηθεί και ο άνθρωπος στην εξαφάνιση. Απλά θα δημιουργηθεί χώρος για να εξελιχθεί κάτι άλλο που ίσως είναι καλύτερο (ή χειρότερο) απο τον άνθρωπο. Ή (για τους ανθρωποαισιόδοξους) για να εξελιχθούν τα απομεινάρια της ανθρωπότητας σε διαφορετικούς πιθανώς καλύτερους (ή χειρότερους) δρόμους.

Αλλά κι άν ακόμα υποθέσουμε ότι καταφέρνει (κατόρθωμα) ο άνθρωπος να συμπαρασύρει και ολόκληρο τον πλανήτη στην καταστροφή, ποιός είπε ότι η γή είναι ο μόνος τόπος οπου η φύση κάνει τη δουλίτσα της. Πριν μερικούς αιώνες μόλις, δεν ξέραμε την Αμερική. Ινδιάνοι όμως υπήρχαν όπως και Αυστραλοί ιθαγενείς που είναι και της μόδας.

Μην ανησυχείτε λοιπόν για τη φύση. Μην ανησυχείτε καν για τον άνθρωπο γιατι με τα μυαλά που κουβαλάει είναι άξιος της τύχης του (αυτή τη τύχη άλλωστε αγωνίζεται να τη πετύχει)

Απλά άς προσπαθήσουμε εμείς να βελτιωθούμε (εμείς είμαστε άλλωστε ο άνθρωπος) και ας βάλουμε ο καθένας το λιθαράκι του στην εξέλιξη του είδους (του μυαλού του) και ίσως έτσι πράγματι φτιάξουν τα πράγματα για το καλό των απογόνων μας. Εμείς άλλωστε μάλλον δεν θα προλάβουμε ούτε ουσιαστική βελτίωση, ούτε εξαφάνιση.